αποτυπώματα DNA

Στο DNA του ανθρώπου υπάρχουν περιοχές στις οποίες παρατηρείται επανάληψη καθορισμένων διαδοχών νουκλεοτιδίων. Επειδή οι διαδοχές αυτές είναι χαρακτηριστικές για κάθε άνθρωπο και είναι οι ίδιες στο DNA όλων των κυττάρων του, ανεξάρτητα από τον ιστό στον οποίο ανήκουν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως γενετικά δακτυλικά αποτυπώματα με βάση τα οποία να αναγνωρίζεται η ταυτότητα του φορέα τους. Η μέθοδος με την οποία διερευνούνται τα α. DNA περιλαμβάνει την αποκοπή τους με τη χρήση περιοριστικών ενδονουκλεασών και τον διαχωρισμό και την απεικόνισή τους σε ειδικά πηκτώματα, προκειμένου να γίνει ταυτοποίηση ενός ατόμου, προσδιορισμός της συγγένειάς του με άλλο κ.ά. Η πρώτη εφαρμογή της μεθόδου έγινε στα 1985 στη Μεγάλη Βρετανία όπου εντοπίστηκε και οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη ο δράστης δύο βιασμών μετά φόνου, από τη σύγκριση των α. DNA του αίματος πιθανών υπόπτων με το α. DNA από τα ίχνη του σπέρματος που άφηνε στα θύματά του. Η μέθοδος εφαρμόζεται στην Ελλάδα από το 1994 και έχει συμβάλει στη διερεύνηση πολλών ιατροδικαστικών υποθέσεων.